Bob Harper aperit de luctantem Depressione Post-Cor Impetum
Contentus
Bob Harper impetus cordis fere funestus in Februario erat ingens concussio et memoria dura cor quod nulli accidere potest. Opportunitas Guru ante novem minutas minutas mortuus erat antequam resuscitatus est a medicis qui forte ad gym ubi res gesta est. Cum ergo, quadrato tempore committitur, philosophiam suam congruentiam omnino mutans in processu.
Super provocationibus physicis, Harper nuper aperuit quomodo trauma ab incidenti passione eum impacta est.
"Cavum pugnavi, qui pluribus diebus proelium vicit", scripsit in commentario Homines. "Cor meum tradidit super me. Ratione, hoc scivi delirare, sed non potui prohibere."
Quantum illi cor eius super elit fecisset, et quam difficile esset scire subito reddidit.
"Cor meum in pectore meo sine difficultatibus per annos flare fuerat" scripsit. "Hedum me discurrentem usque ad adultam aetatem servabat. Percutiebat perfecte ut in fundo laboravi omnes longas aestates iuventutis meae calidas. Infinitas noctes exegi saltantes in concentus et fustibus saltandi sine ullis quaestionibus. Cor intumuit sicut in amorem incidi, et per 51 annos durae eruptiones superstites sunt. Etiam me adiuvit per innumeras cruciatus operas. Sed die XII mensis Februarii, anno MMXVII, mox cessavit".
Via difficilis fuit ad Harperum semper ex quo, sed lente proficit. "Multam exclamavi in corde fracto ex eo die Februarii. Nunc quod recuperatur, iterum confidere conor" scripsit.
Ut convalescit, laborat ut cor suum emittat prorsus id quod est ex parte corporis et animi et corporis. "Hoc est proprium nutritionem cotidie. Et quies. Et dolor et exercitatio et vis ac dolor. Yoga vere adiuvat me cum illa", inquit. "Cum fabulae meae communicavi, [dixi] me in parvis rebus vel magnis rebus amplius non ire. Dixi me intendere in rebus quae vere in vita sunt. Amici. Familia. My canis. Amor. Beatitudo. Propositum meum nunc exerceo quod praedico, et hoc tempus sum."