Secret No. I ad Potius Somnus
Contentus
Cum liberos habens, non idem somnus fuit. Dum haedi mei per noctem per annos dormiebant, semel vel bis singulis vesperis adhuc evigilavi, quod consuetum esse posui.
Una ex primis quaestionibus exercitator meus, Tomery, quaesivit me de somno meo. "Gravis corpus tuum satis quiescet ut damnum efficiens efficiat", inquit. Cum ei narrasset quod media nocte semper evigilasset, ostendit corpora nostra per noctem dormire.
Confusus sum et rogavi eam de balneo itinera matutina. Dixit se habere balneo uti non nos excitare. Pro eo quod agitur, sanguis noster saccharo ab his nuper-nocte laborum distillat, ut nos excitare faciat, quod cum facimus, balneo uti animadvertimus.
Ut problemati mederi studeas, vesperi snacentes perspeximus. Certe satis, omni nocte ante lectum dulce fruebatur aliquo genere. Poma cum butyro amygdala, nuces cum fico fructo, vel scelerisque. Tomery suggessit illos labores cum dulci minus suavi ut frustum casei vel aliquae nuces minus aridae fructus restituo.
Nocte prima semel evigilavi, secunda autem nocte dormivi donec surgerem et semper exstitissem. Melior est mihi somnus qualis est. Multo sanius dormio, et mane simul evigilo sine trepido.
Nunc aspicio quid a cena edo. Meus ventus laborum cessionem bene valet ad somnum refrigerium quam in commutatione accipio. Cum evigilo, paratus sum diem suscipere et ad metas pondus damnum meum operare!